ನಾವು ಏಕೆ ಬರೆಯುತ್ತೇವೆ ?

ಪ್ರೀತಿಯ ಅನುಗೆ
ಸ್ನೇಹಾಂಜಲಿ.
ನಾವು ಏಕೆ ಬರೆಯುತ್ತೇವೆ? ತಮ್ಮ ಬಿಡುವಿಲ್ಲದ ಬ್ಯುಸಿ ಲೈಪ್ ನಲ್ಲೂ ಬ್ಲಾಗ್ ಅಥವಾ ಟ್ವಿಟ್ ಮಾಡಲು celebraties ಹೇಗೂ ಸಮಯ ಹುಡುಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರಲ್ಲ ಏಕೆ? ನೀರು, ಊಟ, ನಿದ್ದೆ,, ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಅತ್ಯಾವಶ್ಯಗಳ ಪ್ಯಾಕೇಜ್ ನಲ್ಲಿ ಬರೆಯುವುದು..ಶ್ರುತಪಡಿಸುವುದು ಕೂಡ ಒಂದಾ? ಕುವೆಂಪು ಅಷ್ಟೊಂದು ಕವಿತೆ, ಕಾದಂಬರಿಗಳನ್ನು ಏಕೆ ಬರೆದರು? ಕಾರ್ಲ್ ಮಾರ್ಕ್ಸ್ ಏಕೆ ಕ್ಯಾಪಿಟಲ್ ಎಂಬ ಗ್ರಂಥ ಬರೆದ? ಯಾವ ಶಕ್ತಿ ಯು.ಆರ್ ಅನಂತಮೂರ್ತಿಯವರ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹತ್ತಾರು ಭಾಷೆಗಳಿಗೆ ಅನುವಾದಗೊಂಡಿರುವ ಸಂಸ್ಕಾರ ಎಂಬ ಕಾದಂಬರಿಯನ್ನು ಬರೆಸಿತ್ತು? ಗಿರೀಶ್ ಕಾರ್ನಾಡ್ ರವರು ನಾಟಕಗಳನ್ನು ಬರೆಯಲು ಕಾರಣವೇನಿರಬಹುದು? ಪ್ರರ್ತಕರ್ತರು ದಿನಪ್ರತಿ ಅಷ್ಟೊಂದು ಬರೆದು ದಿನಪತ್ರಿಕೆಯನ್ನು ತುಂಬಿಸುತ್ತಾರಲ್ಲ.. ಕಾರಣವೇನಿರಬಹುದೆಂದು ಎಂದಾದರೂ ನಾವು ಯೋಚಿಸಿದ್ದೇವೆಯೇ? ಮೊನ್ನೆ ರಾಜಕಾರಣಿಯೊಬ್ಬರು ಪ್ರಸ್ತುತ ಸರ್ಕಾರದ ದೌರ್ಬಲ್ಯ ಭ್ರಷ್ಟತೆ ಹಾಗು ನಿಷ್ಕ್ರಿಯತೆಗಳನ್ನು ಜನರಿಗೆ ತಿಳಿಸಲು ಕವಿತೆಗಳ ಮೊರೆ ಹೋಗಿದ್ದಾರಂತೆ. ಕರ್ನಾಟಕದ ಮಾಜಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಬಿ.ಎಸ್ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರು ೨೪ ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಪರಪ್ಪನ ಅಗ್ರಹಾರ ಜೈಲಿನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ತಮ್ಮ ೪೦ ವರ್ಷಗಳ ಹೋರಾಟ ಬದುಕಿನ ವಿವರಗಳನ್ನು ಡೈರಿ

ಯಲ್ಲಿ ಬರೆದಿದ್ದಾರಂತೆ!
ಸರ್ಕಾರಗಳ ನಿರ್ಬಂಧವಿದ್ದರೂ ಅನೇಕರು ಸರ್ಕಾರದ ವಿರುದ್ಧ ಬರೆದು ಜೈಲು ಅಥವಾ ಗಡೀಪಾರಾದ ಅನೇಕ ಉದಾಹರಣೆಗಳು ನಮಗೆ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತವೆ. ಕೆಲವರಂತೂ ಬರೆಯುವುದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಮನೆ, ಆಸ್ತಿ, ಕುಟುಂಬ, ದೇಶ ಕೊನೆಗೆ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣಗಳನ್ನೇ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಹಸಿ ಸತ್ಯ ನಮ್ಮ ಮುಂದಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಬರೆಯುವುದು ಒಂದು ಗೀಳಾ? ಅಥವಾ ಪ್ರೊಫೆಶನಾ? ಒಡಲಾಳಿನ ಕರೆ ಅಥವಾ ಕೂಗಾ? ನಾನಾ ಕಾರಣಗಳಿಗೆ ನಾವು ಬರೆಯಬಹುದು. ಕೆಲವರಿಗೆ ಅದೊಂದು ಉದ್ಯೋಗವಾಗಿರಬಹುದು, ಇನ್ನೂ ಕೆಲವರಿಗೆ ಅನೇಕ ಹವ್ಯಾಸಗಳಲ್ಲಿ ಬರೆಯುವುದು ಒಂದು ಹವ್ಯಾಸವಾಗಿರಬಹುದು. ಮತ್ತೆ ಕೆಲವರು ತಮ್ಮ ಅಂತರಂಗದ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಹೂರಹಾಕಲು ಬರವಣಿಗೆಯನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರಬಹುದು. ಕೆಲವರಿಗಂತೂ ಸಂತೋಷದ ಮೂಲ ಬುಗ್ಗೆಯೇ ಬರವಣಿಗೆಯಾಗಿರಬಹುದು. ಆದರೆ ಬರವಣಿಗೆ ಇಲ್ಲದ ಜಗತ್ತನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ಊಹಿಸಿ ನೋಡಿ.. ಬರವಣಿಗೆ ಎಷ್ಟೂ ಅನಿವಾರ್ಯವೆಂದು ಒಡನೆ ನಮಗೆ ಗೋಚರಿಸಿಬಿಡುತ್ತದೆ.
ಜಾರ್ಜು ಅರ್ವೆಲ್ ಎಂಬುವನು ತನ್ನ ಲೇಕನದಲ್ಲಿ ನಾವು ಏಕೆ ಬರೆಯುತ್ತೇವೆ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರಿಸುತ್ತಾ ನಾಲ್ಕು ಪ್ರೇರಕ ಶಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಮೊದಲನೆಯದು ನಮ್ಮ ಆಹಂ; ನಾವು ಬರೆಯಲು ಅವಿರತವಾಗಿ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುವ ಒಂದು ಪ್ರೇರಣಾ ಶಕ್ತಿ. ನಾನು ಬುದ್ಧಿವಂತ, ನಾನು ಎಲ್ಲರ ಹೊಗಳಿಕೆಗೆ ಭಾಜನನಾಗಬೇಕು. ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಎಲ್ಲರು ಮೆಚ್ಚುಗೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಬೇಕು, ನಾನು ಸತ್ತ ನಂತರವು ಜನ ನನ್ನನ್ನು ನೆನೆದು ಹಾಡಿ ಹೊಗಳಿ ಕೊಂಡಾಡಬೇಕೆಂಬ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಆಸೆಗಳಿಗೆ ಹಠ ಬಿದ್ದು ಬರೆಯತೊಡಗಬಹುದು. ಈ ರೀತಿಯ ಡ್ರೈವ್ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳಲ್ಲಿ, ವಕೀಲರಲ್ಲೂ..ವಾಣಿಜ್ಯೋದ್ಯಮಿಗಳಲ್ಲೂ ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಎರಡನೆಯ ಪ್ರೇರಕಾ ಶಕ್ತಿ ರಾಜಕೀಯ ಉದ್ಡೇಶ. ರಾಜಕೀಯ ಎಂಬುವುದು ಇಲ್ಲಿ ವಿಶಾಲಾರ್ಥದಲ್ಲಿ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಜಗತ್ತಿಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡಲು,,,ಜನರ ಕೆಲವೊಂದು ತಪ್ಪು ಸಿದ್ದಾಂತಗಳನ್ನು ತಿದ್ದಲು,.ಸಮಾಜದ ನೈತಿಕತೆಯನ್ನು ವೃದ್ಧಿಸಲು ಹೀಗೆ ನಾನಾ ಕಾರಣಗಳು ಒಬ್ಬನನ್ನು ಬರೆಯಲು ಪ್ರೋ ತ್ಸಾಹಿಸುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಮೂರನೆಯ ಕಾರಣ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಪ್ರಚೋದನೆಯಿರಬಹುದು. ನಮ್ಮ ನಡುವಿನ ಆಗುಹೋಗುಗಳನ್ನು ನೈಜತೆಯ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ನೋಡಿ ದಾಖಲಿಸಲು, ವಿಷಯಗಳ ಸತ್ಯತೆಯನ್ನು ಹೊರಹಾಕಲು ಅನ್ಯಾಯ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಯ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಟ ನಡೆಸಲು ಜನರು ಬರೆಯುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಕೊನೆಯದು ಸೌಂದರ್ಯಾಸ್ವಾದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಶಕ್ತಿ. ಜಗತ್ತಿನ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ವರ್ಣಿಸಲು, ಅಥವಾ ಸುಂದರ ಪದಗಳು ಮತ್ತು ಪದಗಳ ಜೋಡನೆಯಿಂದ ರಚನೆಗೊಂಡ ಕಥೆಗಳನಾಗಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಕವಿತೆಗಳನಾಗಲಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೆ ತಿಳಿಸಿ ಅದರ ಸ್ವಾದವನ್ನು ಅವರು ಸಹ ಅನುಭವಿಸಲಿ ಎಂಬ ಹಂಬಲದಿಂದ ಬರೆಯುತ್ತೇವೆ. ನಮಗೆ ಅಮೂಲ್ಯವೆನ್ನಿಸುವ ಘಟನೆ ಅಥವಾ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಮತ್ತೊಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಹ ನಾವು ಬರೆಯಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ತಮ್ಮ ಸಿದ್ದಾಂತಗಳನ್ನು promote ಮಾಡಲು, ಸರ್ಕಾರ ಅಥವಾ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳಿಗೆ ಗುಲಾಮರಾಗಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಲು, ಜನರ ಮಧ್ಯೆ ಒಡಕನ್ನು ಮೂಡಿಸಿ ಸಾಮರಸ್ಯವನ್ನು ಕೆದಡಲು, ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿರುವ ವರ್ಗ, ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಲು ಹೀಗೆ ನಾನಾ ಕಾರಣಗಳಿಗೋಸ್ಕರ ಬರೆಯುವವರನ್ನು ಸಹ ನಾವು ಕಾಣುತ್ತೇವೆ.
ಬರೆಯುವುದು ಸುಲಭದ ಮಾತಲ್ಲ. ಅದು ಒಂದು ರೀತಿ ಮಗುವಿಗೆ ಜನ್ಮ ಕೊಟ್ಟಾಗೆ. ಅದು ನಮ್ಮ ಶಕ್ತಿಯನ್ನೆಲ್ಲಾ ಹಿಂಡಿ ಹೀರಿ ಬಿಡುವ ಹೆಣಗಾಟ. ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದ, ನಿಗ್ರಹಿಸಲಾಗದ ಯಾವುದೋ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಪ್ರೇರಿತಗೊಂಡವನು ಮಾತ್ರ ಈ ರೀತಿಯ ಸೆಣಸಾಟಕ್ಕೆ ಕೈಹಾಕಬಹುದು. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ತಮ್ಮ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ಪದ ಅಥವಾ ವಾಕ್ಯಗಳು ಸಿಗದೆ ನಿದ್ದೆ ಊಟ ಬಿಟ್ಟವರು ಸಹ ನಮ್ಮಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ.
ಹೌದು, ನಮ್ಮ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಜೀವನ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಅನುಭವಗಳಿಂದ ಕಲಿತೆ ಪಾಠಗಳನ್ನು ಆಂತರಿಕವಾಗಿ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹಾದು ಹೋಗುವ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಆಸೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತೊಬ್ಬರ ಮೇಲಿರುವ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ನಾವು ನಂಬುವ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳನ್ನು, ಸರಿ ಅನಿಸುವ ಸಲಹೆಗಳನ್ನು… ಹೀಗೆ ಇತರರಿಗೆ ತಿಳಿಸಲು ಹಂಬಲಿಸುತ್ತೇವೆ. ಹಂಬಲ ಎಷ್ಟೇಂದರೆ ಅದೇ ಜೀವನವೆನ್ನುವ ಮಟ್ಟಿಗೆ. ಇತರರಿಗೆ ತಿಳಿಸಲು ಉಪಯೋಗಿಸುವ ಪ್ರಕಾರ, ಸಾಧನಗಳು ಅಥವಾ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಯಾವುದೇ ಇರಬಹುದು ಆದರೆ share ಅಥಾವ ಹಂಚುವ ಕಾರ್ಯಮಾತ್ರ must, ಇಂತಹ ಆಸೆ ಅಭಿಲಾಸೆಯಿಂದಲೇ, ಹಂಬಲದಿಂದಲೇ ನಮ್ಮ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಲೇಖಕರು, ಶಿಲ್ಪಿಗಳು, ಸಂಗೀತ ವಿದ್ವಾನರು, ಕವಿಗಳು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿರುವುದು. ಜತೆಗೆ ಅನೇಕ ಸೃಜನಾತ್ಮಕ ಪ್ರಕಾರಗಳು, ಸಾಧನಗಳು ರೂಪಿತಗೊಂಡಿರುವುದು. ನಮ್ಮ ಸ್ವರಚಿತ್ತಾರ ನಮ್ಮಲ್ಲಿದ್ದ ಬರೆಯುವ ಹಂಬಲದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಪುಟ್ಟ ಕೂಸು.. ನಮ್ಮ ನಿಲ್ಲುವುಗಳನ್ನು, ಕಲಿಕೆಗಳನ್ನು, ವೈಯಕ್ತಿಕ ಚಿಂತನೆಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸುವ, ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಒಂದು ವೇದಿಕೆಯನ್ನು ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಸೃಷ್ಟಿಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿದಕ್ಕೆ ಧನ್ಯವಾದ ಹೇಳುತ್ತಾ ಜತೆಗೆ ಅಸತ್ಯ ಅನ್ಯಾಯ, ಜೀವವಿರೋಧಿ, ಶೋಷಣೆ ಹಾಗು ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ತುಚ್ಛವಾಗಿ ಕಾಣುವ ಸಿದ್ದಾಂತದ ವಿರುದ್ಧ ಸಾತ್ವಿಕ ಸಿಟ್ಟಿನಿಂದ ಬರೆಯುವ ಎಲ್ಲಾ ಲೇಖಕರನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತಾ ಉದಾತ್ತ ಮೌಲ್ಯಗಳಿಗೆ ಬೆಲೆಕೊಟ್ಟು ಜೀವಪೂರಕ ಬರವಣಿಯ ನೀಡಿ ಮನುಷ್ಯತ್ವ ಬೆಳಗಿದ ಎಲ್ಲಾ ಬರಹಗಾರರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದವನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾ ನನ್ನ ಈ ಲೇಖನಕ್ಕೆ ಶುಭಂ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ.
ಜೋವಿ